De rondreizende expo 'Boter bij de vis', over het leven van alledag tijdens WOI, houdt vanaf 4 augustus 2018 halt in CC De Brouwerij in Koekelare. Wat schaft de pot? Deze prangende vraag laat de Belgische bevolking de hele oorlog niet los.
In Meise is een verloren gewaand recept uit de Eerste Wereldoorlog weer opgedoken. Door de oorlog ontstonden grote voedselkorten. Om ervoor te zorgen dat de kinderen in de regio toch voldoende sterk bleven, maakten de lokale bakkers van Meise 'oorlogskoekjes'.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog waren de havens van Zeebrugge en Oostende belangrijke Duitse havens, vooral voor de onderzeeërs. Ze waren dan ook van groot strategisch belang. De geallieerden probeerden in april en mei 1918 de vaargeulen te blokkeren, maar dat is niet gelukt.
Bezoek nog tot het einde van de maand mei de rondreizende expo 'Boter bij de Vis' in Bekkevoort! De prangende vraag "Wat schaft de pot?" laat de Belgische bevolking de hele oorlog niet los. De bezetter hindert het werk van boeren, bakkers en vissers. Een voedselcrisis loert om de hoek.
In Provinciaal Domein De Palingbeek, in Zillebeke, bij Ieper staan 600.000 terracottabeeldjes. De indrukwekkende installatie is het werk van kunstenaar Koen Vanmechelen en vele vrijwillige helpers. Begin februari 2018 werden de eerste terracottabeeldjes geplaatst, 12.
De Eerste Wereldoorlog veranderde alle geldende sociale relaties. Aangezien veel mannen vochten aan het front, namen vrouwen verschillende taken over. Dat gold zeker en vast voor de landbouwsector. Nagenoeg iedereen was boer in die tijd.
Bezoek nog tot het einde van de maand februari de reizende expo 'Boter bij de Vis' in Damme! De prangende vraag "Wat schaft de pot?" laat de Belgische bevolking de hele oorlog niet los. De bezetter hindert het werk van boeren, bakkers en vissers. Een voedselcrisis loert om de hoek.
In 'Les Gardiennes' (december 2017) schetst de Franse regisseur Xavier Beauvois een concreet beeld van het thuisfront op het Franse platteland tijdens de Eerste Wereldoorlog. Hij stelt ons voor aan de familie Sandrail, eigenaar van een boerderij in de Franse Bourgogne.